Nie mogę ukryć, że moje przerwy robią się zastraszająco długie. Na prawdę chciałabym regularnie pisać, ale... no właśnie zawsze jest jakieś ale.
W każdym razie dzisiaj przychodzę z nowym opowiadaniem, które o dziwo nie będzie o naszych Bangtanach.
W dzisiejszym opowiadaniu naszym bohaterem będzie Wonho z Monsta X.
Mam nadzieje, że się spodoba :D
---------------------------------------
"Niech ktoś ocali mnie z ogarniętego pustką świata, który kryje się w głębi mojego serca. Chcę zacząć od nowa, zacząć od nowa, zacząć od nowa." - Tiger JK "Reset"
Codziennie mijam uśmiechnięte twarze i zastanawiam się ile z nich to prawda. Czy tak na prawdę tylko nie udają, aby przeżyć kolejny dzień? A jak wygląda moja twarz?
Spojrzałam w lustro, dokładnie ilustrując moje rysy. Symetryczna, ale chuda twarz. Pełne, ale zniszczone od wiatru i zimna usta. Zbyt duży i nie pasujący nos, zaczerwieniony od ciągłego smarkania. Wiecznie czerwone oczy i wielkie cienie pod nimi. Cienkie włosy, które okalają moją twarz, a spod nich wystające uszy.
