#15 Jungkook: Daj się napić (sceny 18+)

Gdyby ktoś powiedziałby mi kiedyś co będzie - nie chciałabym słuchać.Teraz jednak desperacko szukałam odpowiedzi. Każdy mój ruch ujawniał niepewność i powodował spięcie.
- Co ty taka smętna? - głos Jina przywołał moją świadomość do rzeczywistości.
- Jestem głodna. - wzruszyłam ramionami, poprawiając nogi na kanapie.
Jego wzrok wyrażał jedynie politowanie, a z jego ust wydobyło się ciche jęknięcie. Odpowiedziałam mu smutnym uśmiechem i powróciłam do patrzenia w sufit.
Ile już tak wegetuje? Zastanawiam się czy to jeszcze można nazywać życiem.

Reakcja BTS: Kiedy "bierze Cię" z zaskoczenia 18+

Witam ^~^
Dzisiaj przychodzę z krótką reakcją naszych kochanych chłopaków.
--------------------------------

Jin

Kurz delikatnie unosił się w powietrzu, kiedy ty dokładnie sprawdzałaś każdy kąt na półce. Wiosna była coraz bliżej, a mieszkanie dawno nie było sprzątanie. Brak czasu i lenistwo to nie jest dobre połączenie.
W tle grała twoja ulubiona piosenka, do której automatycznie podrygiwałaś. Twoje ciało okalała jedynie cienka koszula, zapięta na jeden guzik.
Jin miał dzisiaj wolne, ale po wczorajszych treningach wyglądał na na prawdę zmęczonego. Sprzątałaś cicho, tak aby mu nie przeszkadzać w odpoczynku.
Nagle poczułaś na swoich biodrach silne dłonie, które lekko Cię do siebie przyciągnęły. Ciepło od razu rozprzestrzeniło się na twoich pośladkach.

#14 Wonho: Usłysz mnie cz. 1 MONSTA X

Witam :)
Nie mogę ukryć, że moje przerwy robią się zastraszająco długie. Na prawdę chciałabym regularnie pisać, ale... no właśnie zawsze jest jakieś ale.
W każdym razie dzisiaj przychodzę z nowym opowiadaniem, które o dziwo nie będzie o naszych Bangtanach.
W dzisiejszym opowiadaniu naszym bohaterem będzie Wonho z Monsta X.
Mam nadzieje, że się spodoba :D
---------------------------------------

"Niech ktoś ocali mnie z ogarniętego pustką świata, który kryje się w głębi mojego serca. Chcę zacząć od nowa, zacząć od nowa, zacząć od nowa." - Tiger JK "Reset"

Codziennie mijam uśmiechnięte twarze i zastanawiam się ile z nich to prawda. Czy tak na prawdę tylko nie udają, aby przeżyć kolejny dzień? A jak wygląda moja twarz?
Spojrzałam w lustro, dokładnie ilustrując moje rysy. Symetryczna, ale chuda twarz. Pełne, ale zniszczone od wiatru i zimna usta. Zbyt duży i nie pasujący nos, zaczerwieniony od ciągłego smarkania. Wiecznie czerwone oczy i wielkie cienie pod nimi. Cienkie włosy, które okalają moją twarz, a spod nich wystające uszy.

Reakcja BTS: Jako ich stylistka/makijażystka

Witam ^.^
Dzisiejsza reakcja powstaje na zasadzie spontanu ;P
Będzie krótko, ale mam nadzieje, że się spodoba ^^ Może się wkraść nieco chaosu (jak zwykle :') Ale mam nadzieje, że zostanie mi to wybaczone xD)
Miłego czytania :D
--------------------------

Jin


Dzisiaj rozpoczynał się pierwszy dzień w twojej nowej pracy. Towarzyszył Ci stres, ale jednocześnie ekscytacja. Znajdując się w budynku nie mogłaś do końca uwierzyć, że to dzieje się na prawdę. Twoje marzenie w końcu się spełniło i zostałaś stylistką idoli.
- [T/I] nie obijaj się! - krzyknął twój przełożony, nieco zły. - Mamy dużo roboty.
Potarłaś nerwowo dłonie i rozejrzałaś się wokoło.
- Nie krzycz na nią, jeszcze się nauczy. - głos za tobą rozległ się po sali, a ty dopiero się zorientowałaś, że stoisz przed Jinem. Spojrzał na Ciebie współczująco, ale jednocześnie widziałaś, że w jego oczach pojawia się dziwny błysk. - Zacznij ode mnie. - wyszczerzył zęby.

#13 Jungkook: Co znaczy wygrać? cz.2

Witam ^.^
W końcu wstawiam drugą część, jak zwykle trochę mi to zajęło.
Nie przedłużając - zapraszam do czytania :)
Ta część będzie nieco krótsza.
------------------------------------------------------

Poczułam na twarzy delikatne i subtelne ciepło. Jeździło od czoła do brody, zostawiając za sobą przyjemny ślad. Uśmiechnęłam się, lekko wyginając ciało.
- Musisz wstawać. - cichy głos matki z trudem dobiegł do moich uszu. Nadal śniłam. Śniłam o szczęściu. Tak ulotnym i tak nie prawdziwym.
Powoli otworzyłam oczy, szukając punktu na którym będę mogła zawiesić wzrok. Padło na twarz rodzicielki, która serdecznie się uśmiechała. W jej oczach w końcu zobaczyłam coś innego niż pustkę.
- Dobrze, zaraz zejdę na śniadanie. - odpowiedziałam nieśmiało, zakrywając ramiona kołdrą. Ciepło z mojej twarzy znikło wraz z odejściem matki. Nie potrafiłam do końca odnaleźć się w tej sytuacji.
Chciałam cieszyć się każdą obecną sekundą. Bowiem teraz każda sekunda była tak cenna i tak krucha.

#12 Jungkook: Co znaczy wygrać? cz.1

Witam ^.^
 W roli głównej nasz maknae Jungkook - chyba dlatego, że najlepiej mi się z nim pisze scenariusze (może dla tego, że to mój UB ekhem) xD Może przedstawię go tutaj nieco inaczej... Ale każdy ma swoje obrażenia, prawda? ^^
Mam jednak nadzieję, że się spodoba :)
Wakacje mijają, a ja mam wrażenie, że zamiast być coraz bardziej wypoczętą jest jeszcze gorzej ;-;
Też tak macie?
----------------------------

"Nie płacz za innych. Naucz się płakać i walczyć za siebie." - NO.6 


Zawsze żyłam jako człowiek, który ma wiele twarzy. Dostosowywałam się do każdego napotkanego człowieka. Do każdej napotkanej sytuacji. Na początku było ciężko... Wyprzeć się tej prawdziwej strony. Ale z czasem nabrałam wprawy. Powoli umierałam, robiąc miejsce innej mnie. Ale nigdy nie udało mi się całkowicie zniknąć.

- Chodź tu! - zawołała mnie Nagisa, która w tym momencie zrzuciła swój ręcznik i zaczęła biec po mokrych płytkach, aby następnie wskoczyć do basenu. Woda dosięgła nawet mnie, zostawiając ślad na sukience. Z westchnięciem, podeszłam bliżej, rozglądając się dookoła. Miałam wrażenie, że każdy człowiek tu obecny patrzy właśnie na mnie i wytyka najmniejszy błąd. Spuściłam głowę w dół, tak, aby moje włosy oplotły twarz.

- Idę sobie usiąść. - zadecydowałam, nie dając dojść dziewczynie do słowa. Napięła ona policzki odwracając się ode mnie obrażona. Zaśmiałam się cicho pod nosem, widząc jej minę. Na prawdę wyglądała jak te wszystkie ładne i urocze dziewczyny z anime. W przeciwieństwie do mnie.

Usiadłam na najdalszym leżaku, tak, aby nikt nie mógł na mnie patrzeć z tyłu. Czułam się wtedy bardziej komfortowo. W mgnieniu oka poprawiłam swoją sukienkę, która odkryła moje uda. Nagisa zawsze uważała, że za bardzo się kryję ze swoim ciałem, ale będąc w Korei przy tych wszystkich ślicznotkach... Nie potrafiłam się przełamać. Czułam się tutaj jak pasożyt. A jak wiadomo pasożyty są obrzydliwe. 

Po krótkim czasie przybiegła do mnie Nagisa, oznajmiając, że woda jest idealna. Zaczęła opowiadać jak bardzo kocha pływać, a ja tylko potrafiłam się uśmiechać i przytakiwać. Nie mogłam jej przecież powiedzieć, że nie chce tu przychodzić, bo czuję się okropnie widząc ją i inne piękne kobiety.

- Muszę iść do ubikacji, zaraz wracam. - wstałam z leżaka i ruszyłam w stronę łazienek. Bez większych przeszkód znalazłam odpowiednie pomieszczenie. Stanęłam przed lustrem, opłukując twarz zimną wodą. Oparłam dłonie o końce umywalki i głośno westchnęłam. Moje zamyślenie przerwała jakaś kobieta, wchodząca do ubikacji. Szybko poprawiłam włosy i natychmiast udałam się do drzwi. Wyglądała perfekcyjnie, przez chwilę myślałam, że to jakaś celebrytka.  Nawet jej sposób chodzenia był piękny. Nacisnęłam na klamkę i pospiesznym ruchem je otworzyłam. Drzwi jednak napotkały opór, a ja usłyszałam dźwięk uderzenia. Natychmiast wyskoczyłam z pomieszczenia, sprawdzając kto padł moją ofiarą. 

Reakcja BTS: Kiedy musisz wrócić do swojej ojczyzny

Witam po bardzo długiej przerwie ^~^.
No cóż... Ostatnio wróciła mi wena, ale nadal brakuje mi czasu. Tak, więc długo mi zeszło aby coś tutaj zamieścić. Niby wakacje, ale jednak nie dla każdego xD Praca nadal mnie goni, ale wyobraźnia jednocześnie woła o uwolnienie.
Dzisiejsza reakcja, będzie krótka i raczej smutna... Chyba przez mój dzisiejszy humor.
Ale nie przedłużając - miłego czytania :D
----------------------

Jimin
 

Stałaś na płycie lotniska, patrząc na swój samolot. Ostatnimi czasy wszystko działo się zbyt szybko i nie każde wydarzenie potrafiłaś zaakceptować. Po twoim policzku powoli spłynęła gorzka łza. Szybko jednak została zmazana z policzka, przez delikatne palce Jimina - twojego najlepszego i jedynego przyjaciela.
- Na prawdę nie chce jechać... - szepnęłaś, odwracając się tak by wtulić się w jego ciepły tors. Po raz ostatni wypłakać się w przyjemne ramiona. Jednak wzrok chłopaka wydawał się odległy, tak jakby go tu wcale nie było. Tylko przez krótką chwilę trwała cisza, która obojgu wydawała się niezręczna. Cisza ta została przerwana namiętnym pocałunkiem, złożonym przez rudowłosego. Teraz wasze rozstanie stało się czymś co traktowaliście jako karę. Coś co nigdy nie powinno się wydarzyć.
- Kocham Cię [T/I]... Zawsze kochałem. Będę czekać - przeciągnął dłoń po twoich włosach. - Ale nie wieczność, więc szybko wracaj.



Jungkook

Często tęskniłaś za własnym krajem, za ludźmi, których tam zostawiłaś i za swoimi rodzicami. Powoli przytłaczała Cię myśl, że czas leci i nie oszczędzi twoich rodzicieli. Z taką myślą postanowiłaś wrócić do swojego rodzinnego domu.
Założyłaś na ramię podręczną torbę i nabrałaś powietrza, powstrzymując łzy.
- Kocham Cię, ale wiesz, że musiałam do.... - twój chłopak nie dał ci dokończyć, składając na twoje usta słony od łez pocałunek. Swoich również nie powstrzymywałaś, zawisając na szyi Jungkook'a.
- Co jeśli to nasze ostatnie spotkanie? - pytanie wydawało Ci się głośne. Zbyt głośne i zbyt jasne.
- Kiedyś znów się spotkamy... - twój głos był cichy i słaby. - Kiedyś mi powiedziałeś, że nikt nie umrze dopóki będą pamiętać. Więc o mnie nie zapominaj...
Chłopak tylko odwrócił wzrok, nawet nie próbując ukryć łez.


V


Pocałowałaś chłopaka, obiecując, że na pewno wrócisz. Samolot już na Ciebie czekał, a ludzie wyglądali jakby chcieli Cię pospieszyć. Musiałaś odpocząć od przytłaczającej aury, która otaczała Koreę. Wiele ludzi nie zdawało sobie sprawy jak tam na prawdę jest.
- Szkoda, że nie możesz jechać ze mną... - szepnęłaś w klatkę piersiową Taehyung'a.
- Rozstajemy się tylko na chwilę, nie płacz. - popatrzył na Ciebie wzrokiem pewnym swego. Uśmiechnęłaś się, pospiesznie wycierając lekko płynącą po policzku łzę. Przytaknęłaś tylko i znów wtuliłaś się w jego ciało, aby na jak najdłuższy czas zapamiętać to uczucie.

J-Hope

Przyszedł czas pożegnania. Nie chciałaś wyjeżdżać, ale sytuacja w domu rodzinnym stała się zbyt poważna. Jako dobra i kochająca rodziców córka musiałaś wracać. Żegnałaś się z Hoseokiem bardzo długo i ciężko było Ci go opuszczać. Nawet na te kilka tygodni. Chłopak również był załamany, ale w pełni zaakceptował twoją decyzję. Sam musiał za niedługo wyjechać z kraju, gdyż trasa koncertowa tego wymagała. Siedziałaś za oknem w samolocie i patrzyłaś przez łzy na równie zapłakanego chłopaka, który Ci machał, powstrzymując się przez całkowitym rozklejeniem.

Suga

Podeszłaś do chłopaka, który w zastanowieniu patrzył na napisany przez siebie tekst. Objęłaś go od tyłu, całując w policzek. Chwilę później smutno oznajmiłaś, że musisz na niedługo wyjechać. Yoongi zrobił smutną minę, zawieszając wzrok.
- Zostawisz mnie? - zapytał, przyciągając Cię do siebie.
- Tylko na jakiś czas... - złożyłaś pocałunek na jego policzku, pozostawiając słoną kroplę.
- Pamiętaj, że ja zawsze będę o wszystkim wiedział. - mruknął, delikatnie wkładając dłoń pod twoją koszulkę. Uśmiechnęłaś się lekko, przytakując.

Jin


Wasze rozstanie bardzo wpłynęło na chłopaka. Miałaś nawet wrażenie, że bardziej niż na Ciebie. Nie dawał jednak tego po sobie znać. W dzień wyjazdu dostałaś od niego prezent, jakim był naszyjnik.  Na nim zawieszone złote serce, które można było otwierać. A w środku było wasze wspólne zdjęcie.
- To gdybyś już nie chciała wrócić... - lekko, ale z wielkim bólem się uśmiechnął. PRzytuliłaś go natychmiast.
- Głuptasie... Wrócę. Bez Ciebie umrę... - mówiłaś każde zdanie coraz ciszej, z każdym słowem mocniej płacząc.

Rap Monster


Za kilka godzin miałaś wylot z Korei. Zależało Ci na swoim chłopaku, ale byłaś zmuszona podjąć taką decyzję. Chciałaś coś powiedzieć, ale ten widząc twój smutek wziął Cię na ręce i razem usiadł na łóżku. Pragnęłaś tak zostać na zawsze. Nie chciałaś mu mówić, ale prawdopodobnie na dłużej będziesz musiała zostać. To jeszcze bardziej zaciskało bolesną pętle na twoim sercu.
- Wiesz, że we mnie masz zawsze wsparcie. - złapał Cię za rękę, patrząc czule. Wtuliłaś się w chłopaka, gładząc jego koszulkę na piersi. Ten zaczął Cię głaskać po głowie. Przytaknęłaś, mocno zaciskając koszulkę Namjoon'a.

---------------------

I tak oto napisałam kolejną reakcję :) Mam nadzieje, że się wam podobała ^^ Chyba po takim czasie nieco wyszłam z wprawy xD Za co przepraszam.
Który chłopak podobał się najbardziej? :D