Reakcja BTS: Gdy Cię pocieszają

Witam ^.^
No cóż... Długo mnie nie było, ale wróciłam! Miałam okropnego lenia i totalnie nic mi się nie chciało. A dzisiaj przyszło jakieś natchnienie i znów mi się chcę xD
No, ale wróciłam i dzisiaj przychodzę do Was z reakcją BTS :) Być może uda mi się jeszcze dzisiaj dodać reakcję z jakimś innym zespołem, wiec no...
Nie przedłużając - miłego czytania ^^
------------------------------------

Rap Monster

Siedziałaś przy stoliku i podpierałaś się łokciami, wpatrując się jednocześnie w zdjęcie na ścianie. Przedstawiało ono Ciebie wraz z przyjaciółką. Ostatnio dość ostro się pokłóciłyście, a ty nie wiedziałaś czy są jeszcze szanse na jakikolwiek kontakt. Próbowałaś się z nią skontaktować, ale każda taka próba była porażką. Westchnęłaś, zasłaniając twarz dłońmi.
- Nie martw się, przejdzie jej -  spojrzałaś na osobę, która się dosiadła. Był to nie kto inny jak Namjoon. Uśmiechnęłaś się, ale bez większego przekonania.
- Akurat - zaśmiałaś się, a następnie jeszcze głośniej nabrałaś powietrza.
- Nie lubię patrzeć jak jesteś smutna - chłopak pojawił się momentalne obok i złożył pocałunek na twoje czoło. - Zawiozę Cię do niej i pogadacie, co ty na?
Jego uśmiech i ciepło sprawiło, że poczułaś się lepiej. Przytaknęłaś, lekko kiwając głową.

Jin

Ostatnimi dniami chodziłaś smutna. Twój ukochany zwierzak odszedł, a ty nie mogłaś się z tym pogodzić. Leżałaś na kanapie i słuchałaś muzyki, która aktualnie leciała w telewizorze. Nagle poczułaś, że ktoś siada Ci w nogach. Uniosłaś głowę i oparłaś się na łokciach, aby zobaczyć kto to. Był to nie kto inny jak Jin.
- Pomyśl, że ma teraz lepiej i sobie odpoczywa - uśmiechnął się lekko, a następnie przytulił do Ciebie. - Opowiem Ci kawał.
- Słucham - pogłaskałaś go po włosach.
- Jak się nazywa lekarz, który leczy pandy? - chłopak wybuchł śmiechem, nie dokańczając. Spojrzał na Ciebie pytająco, a ty tylko wzruszyłaś ramionami. - PANDOKTOR!
Wtuliłaś się tylko mocniej w chłopaka, cicho się śmiejąc.


J-Hope


Od jakiegoś czasu zachowywałaś się jakbyś była nieobecna, co nie umknęło twojemu chłopakowi. Niestety każda jego próba pocieszenia Cię okazywała się porażką, a ty nadal chodziłaś smutna. Siedziałaś na kanapie kiedy obok pojawił się J-Hope. Mężczyzna mocno Cię objął i wtulił w swój tors.
- Uśmiechnij się. Nie mogę patrzeć jak jesteś taka ponura. - złożył pocałunek na twoim czole i zaczął Ci po cichu śpiewać. - Wiesz, że możesz mi wszystko powiedzieć.
Jego uśmiech był tak promienny, że i ty sama wykrzywiłaś usta, ukazując zęby. Ten zaczął Cię całować w każdą część ciała, a ty mając łaskotki rzucałaś się po kanapie i śmiałaś.


Suga


Ostatnio nie mogłaś się na niczym skupić i często było Ci smutno. Dawno nie widziałaś się z rodzicami i zaczynało Ci ich brakować. Na dodatek nie mogłaś nigdzie znaleźć pracy. Wszystkie wydarzenia sprawiły, że byłaś rozdrażniona i po prostu smutna.
Ułożyłaś się w łóżku, gotowa iść spać, kiedy poczułaś, że ktoś przytula Cię od boku. Był to nie kto inny jak Suga, który wtulił się w twoje ciało, a głowę oparł o bark.
- Widzę, że coś się dzieje. Czemu ze mną nie porozmawiasz? - zapytał od razu, głaszcząc Cię po włosach.
- Nie chcę Cię martwić... - westchnęłaś, ale chłopak pocałował Cię w policzek, powodując natychmiastowe zamilknięcie.
- Jutro czeka Cię niespodzianka. - uśmiechnął się czule. - A teraz idź spać i niczym się nie przejmuj. Jestem przy tobie.


V


Stałaś przy kuchennym blacie i kroiłaś marchewkę. Ostatnimi czasy chodziłaś smutna i jakby nieobecna. Martwił Cię fakt, że twój chłopak ma coraz więcej pracy, a coraz mniej odpoczynku. Za niedługo mieli też długą trasę koncertową, a ty musiałaś zostać. Bałaś się, że poza kogoś i Cię zostawi. Nagle przez nieuwagę nacięłaś sobie palca. Syknęłaś pod nosem i zbliżyłaś dłoń do twarzy, aby zobaczyć jak wielka jest rana.
- Czemu się okaleczasz? - Teahyung objął Cię od tyłu i zabrał twoją dłoń, wycierając krew z palca.
- To przez przypadek... - spuściłaś wzrok, nie odwzajemniając przytulenia. Chłopak pocałował Cię w ucho, widząc, że coś jest nie tak.
- Nie mogę patrzeć jak jesteś smutna. Jutro mam wolne i spędzimy cały dzień razem. Cieszysz się? - zapytał, uśmiechając się szeroko. Przytaknęłaś, odwracając się i całując chłopaka w usta.

Jimin


Stałaś na balkonie i opierałaś się o barierkę, podziwiając jednocześnie zachodzące słońce. Westchnęłaś głośno, myśląc o swoim chłopaku. Coraz częściej wychodził z domu, a wczoraj nie było go cały dzień. Martwiłaś się o niego i jednocześnie bałaś, że już go nie interesujesz.
- Czemu jesteś taka smutna? - poczułaś, że ktoś łapie Cię za ramiona, a następnie odwraca ku sobie. Po chwili zostałaś zatrzaśnięta w uścisku Jimina.
- Ja? - zapytałaś z udawanym uśmiechem. Ten od razu go rozpoznał i pocałował Cię w czubek nosa.
- Wiem, że ostatnio mnie nie ma, ale mam strasznie napięty grafik. Za to w ten weekend mam wolne i cały ten czas spędzimy razem. - przyciągnął Cię jeszcze bardziej, całując twoją szyję. Jednocześnie jego dłonie wylądowały na twoich pośladkach. Przytaknęłaś, uśmiechając się.


Jungkook



Zabrałaś z krzesła bluzę swojego chłopaka i założyłaś na siebie. Usiadłaś na obrotowym krześle i schowałaś dłonie w za długie rękawy chłopaka. Ostatnio pokłóciliście się, a na dodatek on nie miał czasu przez próby. Bałaś się, że możesz go stracić i przestałaś już go interesować. Po twoim policzku spłynęła łza, ale nagle pojawił się Jungkook, który ją wytarł.
- Przepraszam - powiedział, patrząc Ci w oczy. - Wybaczysz mi? Nie mogę patrzeć jak chodzisz smutna. Nie chciałem żeby tak wyszło.
Przerwał i położył dłonie na twoich kolanach, lekko je pocierając. Ty przytaknęłaś i wtuliłaś się w chłopaka bez słowa. Brakowało Ci jego ciepła, zapachu i samej obecności.
- Ja też przepraszam...  - szepnęłaś w jego szyję.
- Jak tylko skończymy nagrania będę miał więcej czasu, który na pewno spędzimy razem. - zapewnił Ci, mocno Cię obejmując.

----------------------------

No i tak oto dotarliśmy do końca xD
Mam nadzieje, że się podobało. Przyznam, że miało wyjść co innego, ale jakoś chyba zawsze tak jest, że co zaplanujemy to i tak się zmieni.
Wracam do życia, jej x3